Palestine Map 2007

OPINIE – Op 21 juli schreef ik het eerste deel van ‘Ons geliefde Palestina’ naar aanleiding van een boek van Dr. Moeh’sin Moh’ammed Saalih’. Sinds de middelbare school volg ik Palestina en eerlijk gezegd ben ik altijd een fan geweest van Yasser Arafat en daarna volgde ik Hamas. U mag nu denken wat u wilt, maar dat verandert mijn standpunt niet, ik liep toen met mijn keffiyeh en vandaag de dag gaat er geen moment voorbij of – als ik naar buiten ga – gaat mijn keffiyeh nog steeds mee. 

Yasser Arafat  
Yasser Arafat – geboren op 24 augustus 1929 in Caïro en overleden in Clamart op 11 november 2004 – wordt door het kamp VS, Europa en de bezetters van Palestina nog steeds gezien als een terrorist. Dit zou komen omdat men denkt dat Yasser Arafat betrokken zou zijn geweest bij een aantal aanslagen, overigens nooit bewezen. Dit soort zaken gebeurt nog steeds door het ‘democratische’ westen, daar men nu het etiket van ‘terrorist’ op Hamas heeft geplakt. 
Maar velen hebben hem neergezet zoals hij was, nl. Palestijns vezetstrijder, die in 1994 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg. Hij was president van de Palestijnse Autoriteit, leider van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) en van Al Fatah. 

Hirbawi Keffiyeh 
Yasser Arafat droeg de Palestijnse keffiyeh (‘Kufiya’), hierdoor herkende iedereen die hem zag. Eén van de bekendste bedrijven die de authentieke keffiyeh maakt, is de Hirbawi-fabriek. In 1961 opende Yasser Hirbawi in Hebron zijn historische fabriek. Zelfs tot op de dag van vandaag is het bedrijf trouw aan traditionele technieken, helaas is de heer Hirbawi in 2018 overleden. Zijn 3 zonen zetten het werk van hun vader voort met vastberadenheid, passie en toewijding. 
Deze keffiyeh werd met de hand gemaakt met behulp van een specifieke kruissteek. Deze aloude techniek is slechts bekend bij een handjevol mensen. 

De keffiyeh heeft de afgelopen eeuw een heropleving gezien, want het was hét symbool van de zoektocht naar Palestijnse vrijheid, zelfbeschikking en onafhankelijkheid. De verzetstrijders in de Arabische opstand van 1930 hebben de keffiyeh als symbool voor hun strijd genomen, net als de Palestijnse verzetstrijders tegen de bezetting van het Britse Rijk. De keffiyeh groeide uit tot een krachtig symbool van Palestijnse strijd en vrijheid in voortdurende solidariteit met het Palestijnse erfgoed en onafhankelijkheid van de bezetting.  
De zwart-witte keffiyeh wordt gedragen over de gehele wereld door die personen die solidair zijn met Palestina. Het is zelfs een betekenisvol modeartikel geworden dat gedragen wordt door politieke activisten, muzikanten, kunstenaars en ontwerpers over de gehele wereld.   

De fabriek van Yasser Hirbawi en haar ambachtslieden zijn sinds 1961 bezig met het weven van de authentieke keffiyeh, waardoor ze de lokale en etnische Palestijnse handel promoten in dé stap naar zelfbeschikking en bevrijding van het Palestijnse volk.  

Diefstal van Palestijns grondgebied 
Naast het feit dat de bezetter – met in haar kielzog de illegale paramilitaire kolonisten – elke dag bezig is om Palestijns grondgebied in te pikken naast het gebied dat al sinds 1967 – beter sinds 1948 – bezet is, helpt de westerse media hier hard aan mee. Zo gaf het The Rights Forum in een artikel aan hoe de Nederlandse media zender NOS spreekt over Al Quds. NOS heeft het over Al Quds (Jeruzalem) als hoofdstad van de bezettende macht. Volgens The Rights Forum moet dit gecorrigeerd worden, daar maar een paar staten Jeruzalem als hoofdstad van de bezetter erkennen, te weten VS (uiteraard als maatje), Guatemala, Honduras en Kosovo. Deze landen hebben daarom ook een ambassade in Al Quds. Volgens de rest van wereld – en dus ook Nederland – is Oost Al Quds Palestijns gebied dat door de bezetter sinds 1967 bezet wordt gehouden. Misschien dat NOS in het vervolg daarmee rekening kan houden.  

De diefstal van Palestijns grondgebied is in feite begonnen in 1897. De zionistische beweging – een Europese joodse ‘politieke’ beweging – probeerde al jaren een land of ‘land’ te vinden om een staat te kunnen stichten. In 1897 werd de zionistische conferentie gehouden die de motie aannam dat men in Palestina een zionistische staat wilde vestigen. Op dat moment was Palestina net onderdeel geworden van het Turkse Rijk, net als het grootste deel van het Midden-Oosten. 
De zionistische beweging – de ‘World Zionist Organisation’ (WZO) – werd in 1987 opgericht door de Hongaars-joodse journalist Theodor Herzl in Zwitserland. De politieke beweging zionisme had tot doel om de joden in de diaspora te verenigen op gestolen Palestijnse gebieden. Tot aan de Tweede Oorlog was het zionisme in de minderheid binnen het jodendom, maar dat veranderde door deze oorlog. Zodoende kon het zionisme haar doel bereiken door het stichten van een eigen ‘staat’ op gestolen grond in Palestina. 
Volgens de overlevering wist het Amerikaanse congres een programma te formuleren dat het zionistische doel was: het ‘creëren van een thuis voor de joodse bevolking in Palestina, gewaarborgd door publiek recht’.   

In de historische blunder – de Balfour-verklaring – had de Britse regering een ‘nationaal tehuis’ aan de zionistische beweging beloofd in Palestina. Dit gebeurde in 1917 en ondanks dat maar 5 procent van Palestina joods was. 
Op het moment dat het Turkse Rijk instortte, bezette Groot-Brittannië Palestina om de emigratie van joden tussen 1918 en 1948 naar Palestina te bevorderen. Verschillende Palestijnse opstanden tegen het Britse bewind werden onderdrukt.  

Met de staart tussen de benen moest Groot-Brittannië Palestina verlaten daar er een flink aantal terroristische aanslagen door zionistische milities waren uitgevoerd. Daarom werd het mandaat overgedragen aan de VN om te zoeken naar een oplossing. En die beging de volgende grote blunder.  De VN besloot een joodse staat op gestolen Palestijns grondgebied toe te staan, ondanks het feit dat maar 6 procent in bezit was van de zionistische beweging. De nieuwe staat zou 55 procent van Palestina in handen krijgen, terwijl nog geen 30 procent van de Palestijnse bevolking joods was. 

Volgende keer verder met de diefstal van Palestijns grondgebied. 

(Bronnen: Wikipedia, Hirbawi Kufiya, The Rights Forum, Uw Keuze, Ar Rayaan, Khamakar News Agency) 

Henny A.J. Kreeft
Onafhankelijke Burger Journalistiek 

© Khamakar News Agency / 29.07.2023

Een gedachte over “Ons geliefde Palestina, deel II”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Geverifieerd door MonsterInsights