Nederland heeft geen of nauwelijks een (humaan) asielbeleid

OPINIE – Door de crisis en mogelijke val van het kabinet is het duidelijk geworden dat Nederland nauwelijks enige vorm van een humaan asielbeleid heeft. Het is klooien op de vierkante centimeter, zonder daarbij te kijken naar de gevoelens van de personen die asiel aanvragen. Zo zijn er verschillen tussen de verschillende groeperingen, de tijd van afhandeling is veel te lang, er is geen woonruimte en ga zo maar door. 

Harde koppen botsen 
In het kabinet schijnt het de afgelopen dagen flink te botsen over het asielbeleid – of geen asielbeleid of nog een harder asielbeleid – met name tussen de VVD (leider Rutte heeft de opdracht meegekregen om met een daadkrachtig beleid te komen of anders de stekker er maar uit te trekken ) en de ChristenUnie, die een (nog) wat menselijker asielbeleid voorstaat.  
En alles zou ineens draaien om gezinshereniging, maar is dat wel zo?  

Half vorige eeuw hadden we mensen nodig – net als nu weer – en Nederland liet gastarbeiders over komen, waarbij de nadruk kwam te liggen op het deel ‘gast’. De mensen waren nodig, want er was genoeg werk en de arbeiders zochten hier werk. Heel vaak werden de gastarbeiders bij elkaar geplaatst in – wat we tegenwoordig achterstandswijken noemen – arbeiderswijken met relatief goedkopere woningen. De prijzen zijn ondertussen omhoog gegaan, maar het onderhoud aan de woningen bleef achter en blijft nog steeds achter. 
Vandaag de dag zijn er van die wijken waarin de woningen de schimmel tegen de muur omhoog kruipt, onderhoud over een paar jaar pas kan, ondertussen de woningcorporaties duurdere (koop)woningen bouwen, want daar valt aan te verdienen. Tevens blijft het aantal sociale huurwoningen ver achter bij datgene wat nodig is. 

En daardoor is vak K in de zogenaamde vicieuze cirkel terechtgekomen, want er zijn niet genoeg woningen, er zijn problemen met vergunningen om te bouwen, er zijn te lange wachttijden, er komen steeds meer aanvragen, het duurt te lang om alles netjes af te werken, en er zijn te weinig woningen ….. 
En dit duurt al jaren en zal vooralsnog jaren duren, want niemand komt met een oplossing. 

De VVD heeft het idee geopperd om de asielzoekers in groep A en groep B te verdelen, waarbij gezinshereniging alleen bij groep A mag en maximaal 200 per maand. Dat zal natuurlijk niet werken. Volgens de media willen VVD en CDA striktere regels rond gezinshereniging van met name oorlogsvluchtelingen. De beide fracties willen het moeilijker maken voor asielzoekers uit oorlogsgebieden om kinderen, partners of ouders naar Nederland te halen. Volgens de kopstukken van de fracties moeten deze groep van vluchtelingen in vredestijd weer terug naar hun land en dus minder kans krijgen op hereniging met familie. Dit wordt door D66 en ChristenUnie een zogenoemd kinderquotum genoemd, wat volgens deze fracties absoluut niet kan. Tot hier en niet verder.  

Daarnaast zijn er al vele onderverdelingen te maken in de verschillende stromen en waarbij de ene groep wordt voorgetrokken op de ander groep, zoals vluchtelingen uit Oost-Europa hoeven nauwelijks vergunningen te hebben, hoeven zich niet te melden bij een aanmeldlocatie en krijgen voorrang bij een woning en andere sociale benodigdheden. Terwijl de vluchtelingen uit Afrikaanse, Arabische en Aziatische landen formulier op formulier moeten invullen, procedure na procedure moeten doorlopen, worden ‘opgesloten’ in opvangkampen over heel Nederland, nauwelijks ergens een fatsoenlijk onderkomen krijgen, en zeker geen privacy en de coalitie durft te spreken over een humaan asielbeleid. Tja, het is en blijft lachen met vak K. 

Ondertussen is de gastarbeider verandert in de arbeidsmigrant, maar de opvang in ‘asbest volle’ kantoren ergens in een oud winkelcentrum of in een boerderijtje ergens op het platteland is er nog steeds niet beter op geworden. Want het zijn tenslotte migranten, niet meer gasten, die op den duur ook weer teruggaan. Huisjesmelkers en werkverschaffers verdienen hier genoeg aan. Waarom in een fatsoenlijk huis? Nee, zoveel mogelijk bij elkaar, geen privacy en een simpel onderkomen. Zo zijn de Parijse banlieues ontstaan, maar vergis je niet, deze wijken zijn niet veel slechter dan achterstandswijken in Nederland. 

Eerder is ook al geschreven over het kwakkelend asielbeleid van Nederland, zoals ‘Asielbeleid bestaat uit een steunkous en drie pleisters’ (augustus 2022),  ‘Gesol en gesleep met asielzoekers/vluchtelingen’ (juli 2022), ‘Nederland, een vrij maar zeker geen gastvrij land’ (oktober 2017) ‘10 Jaar ingeburgerd en toch eruit’ (augustus 2017). En zo kunnen we door gaan. Het is een rammelend, inhumaan en een slecht beleid. 
Door de frustrerende politieke samenwerking, zullen er alleen maar meer rechtszaken ontstaan, zoals bij de te langzame verwerking van de aanvragen, het maximum van 200 bij de nareizigers en zo verder.  

Het systeem moet veel makkelijker en sneller en menselijker worden. Te denken valt aan: 

• een uniform EU vluchtelingenbeleid, geen onderscheid in afkomst, geen onderscheid in het over laten komen familie  
• een uniform EU woningbeleid en EU financiering voor woonruimte vluchtelingen
• een EU-post bij één van de ambassades in de landen waar vluchtelingen vandaan komen. Hier kunnen de aanvragen ingediend worden. Tevens kunnen de documenten gecontroleerd worden. Dit kan binnen een paar dagen geregeld zijn. Hierna wordt in overleg met een Europees land een voorlopig asiel-visum afgegeven
• bij aankomst in het EU-land worden de formulieren / documenten / visum en paspoort gecontroleerd (binnen enkele dagen). Bij akkoord wordt een voorlopige vergunning afgegeven voor 2 jaar en een afspraak gemaakt voor woonruimte
• ondertussen worden de vluchtelingen ondergebracht in een humane, veilige en gezonde omgeving tot er woonruimte is gekomen. Hierbij moet gedacht worden aan de privacy
• de vluchteling heeft recht op zorg, onderwijs en werk

Met dit voorstel kan alles binnen één maand, mogelijk nog sneller, afgehandeld worden. Potentiële vluchtelingen die bij de EU-post geen toestemming krijgen, kunnen geen asiel krijgen in een EU-land. Mochten ze daar toch aankomen – mogelijk met vervalste papieren en via mensensmokkelaars – worden ze overgebracht naar een EU-opvangcentrum, die de afhandeling verder zal overnemen. 

Daarnaast kan de opvang ook beter geregeld worden. Volgens de World of Statistics vangt Nederland ruim 218.000 op, terwijl landen als Turkije (ruim 3.5 miljoen), Iran (bijna 3.5 miljoen) en Duitsland (ruim 2 miljoen) vluchtelingen opvangen. Nog slechter is de opvang van Denemarken (ruim 67.000), Australië (ruim 54.000), Japan (nog geen 20.000) en China (320)

(Bronnen: NOS, Volkskrant, AD, Islamitische Nieuwsbank, Columns, Europa, WEL)

Henny A.J. Kreeft
Onafhankelijke Burger Journalistiek 

© Khamakar News Agency / 07.07.2023