Cultuur staat in Flevoland niet bij iedereen op het programma. Op dit toneel staat de polder vaak in de schaduw van andere provincies. In theater De Meerpaal vinden creatievelingen uit de regio elkaar juist vanuit de schijnwerpers. Tijdens de eerste Cultuurmakersdag krijgt ook de provincie daarbij een rol.
Eigen geluid
“Jongens, we doen de gig gewoon even droog. Iets meer galm graag. Juist ja. Eén, twee, drie, vier…”. Tijdens de doorloop vooraf worden tastend de eerste akkoorden aangeslagen op gitaar. De zangeres op het podium zet even later een zuivere uithaal in. “I feel good…”.
Stijlvol brengt ze het publiek binnen de grote hal van theater De Meerpaal in een harmonieuze sfeer. Als makers en cultureel betrokkenen registreren ze het crescendo in een compositie, herkennen ze de finesses van een orkest en voelen ze de afstemming in een arrangement. Maar als gezamenlijk gezelschap zijn zij nog niet volledig op elkaar ingespeeld.
Het culturele veld in Flevoland zoekt soms nog naar zijn eigen geluid, zijn eigen gezicht en zijn eigen profiel. Juist daarom zijn al deze aanwezigen op 14 november ook naar het centrum van Dronten gekomen voor de eerste Cultuurmakersdag. Het evenement is tot stand gekomen vanuit een nauwe samenwerking tussen provinciaal expertisecentrum voor cultuureducatie Kunstlinie en Flevolab.
Vanuit het provinciale programma Carte Blanche zijn ook acts geprogrammeerd. De provincie maakt op deze Cultuurmakersdag graag van de gelegenheid gebruik om input op te halen voor het nieuwe Cultuurbeleid, dat zich richt op de jaren 2025 tot 2028.
De waarde van cijfers
Twee vrolijke dames van het bureau met de amusant ambivalente naam Cultuurslagers heten het publiek van harte welkom bij een workshop over de impact van cultuur. “Impact is natuurlijk een heel mooi woord, maar hoe kunnen we die impact in de cultuursector het beste meten?”, vanuit een theaterstoel staat een soepele gestalte op.
“Als provincie vragen jullie ons altijd maar naar cijfers. Maar cijfers hebben niet altijd de meeste waarde. Als ik vanuit mijn cultuurcentrum in Almere een jong meisje van straat kan halen die de volgende keer haar vriend meeneemt, ben ik tevreden. Maar die tevredenheid is niet altijd in een getal uit te drukken.
Voor mij niet en voor jongeren niet. Bovendien vullen jongeren geen vragenlijsten in.” Een ander neemt het woord: “Is het woord ‘vertrouwen’ al genoemd? Durf ons alsjeblieft ook vertrouwen te geven. Zoals jullie dat op een heel bijzondere manier ook in coronatijd hebben gedaan.”
Treinstation
Help ons op weg, is de teneur. Ook in de tweede workshop, die over gaten en hiaten in cultureel Flevoland gaat. Maar om die weg begaanbaar en toegankelijk te maken, zullen eerst een aantal nieuwe knooppunten moeten worden aangelegd. Het culturele landschap in Flevoland kent immers veel open plekken.
“Ik wacht met smart op dat treinstation in de Noordoostpolder”, verzucht iemand in de zaal. “Het kan toch niet bestaan dat een artiest ’s avonds niet eens met de trein naar huis kan?”. In haar buurt wordt heftig geknikt. “En wat te denken van al die landschapskunstwerken waar je alleen maar met de auto kunt komen? Laat daar gewoon een bus heen rijden. Dan kunnen schoolklassen ook komen kijken.
Een brug naar het theater
Praatjes vullen voor het publiek weliswaar geen gaatjes, maar goede gesprekken soms wel. “Laat ons nou eens aanschuiven bij grote overleggen”, bepleit een deelnemer. “Niet alleen over kunst, maar ook over landbouw of wonen of wegen. Dat gebeurt in grote steden ook.
Voordat de overheid op een bepaalde plaats een brug bouwt, wordt heel de omgeving in ogenschouw genomen. Dus ook de afstand tot culturele voorzieningen. Want je hebt niks aan een schouwburg die niet goed bereikbaar is.”
Muziek
In de grote hal worden inmiddels smakelijke koppen soep geserveerd. De muzikanten op het grote podium dreigen zo tegen zessen eventjes voor dovemansoren te moeten spelen. De gasten wisselen veel liever hun gegevens uit en zoeken toenadering tot elkaar. Een rauw ronkende rockformatie zet hun kennismaking kracht bij. Hier zou zomaar muziek in kunnen zitten. Muziek die tot ver in de provincie te horen is.
(Bron: Provincie Flevoland)
Henny A.J. Kreeft
Onafhankelijke Burger Journalistiek
© Khamakar News Agency / 14.11.2023
Graffiti cultuur 
