Palestine Map 2007

OPINIE – In deel V van deze serie is reeds gesproken over het geweldig ontstaan van de bezettersstaat. In Update 33 van Al-Aqsa Flood werd aangegeven dat het zionisme een van de gewelddadige terroristische ideologie was en is. Op verschillende plaatsen is al gesproken en geschreven over de verschillende bloedbaden en tevens over de Nakba. In deel V van de serie ‘Ons geliefde Palestina’  werd gesproken over zionistische terreurgroepen, zoals Irgun. Maar de plannen waren algemeen aanwezig om Palestina schoon te vegen. Hierbij moet Plan D niet vergeten worden.  

Etnische zuivering van Palestina 
IMEU had op 8 maart 2013 het artikel ‘Dalet Plan: Blauwdruk voor de etnische zuivering van Palestina’. Het zionisme was vanaf het begin al bezig om te zoeken naar een gebied waar het zogenaamde ‘Joodse volk’ kon wonen en de meerderheid moest worden. Dit zou uiteindelijk gebeuren in Palestina. De oplossing om de meerderheid te worden in een gebied waar de Palestijnse Arabieren de overweldigende meerderheid van de bevolking vormden, werd later bekend als ‘overdracht’ in het zionistisch denken. Na verloop van tijd kwamen de Palestijnen – en de rest van de wereld – er achter wat dit woord betekende. Het was niets meer of minder dan etnische zuivering. 

Zelfs in 1895 schreef de eerste zionistenleider, Theodor Herzl, hier al over, toen hij aangaf dat de zionisten de straatarme bevolking over de grens moest zetten en werk moet worden aangeboden in de zogenaamde doorgangslanden. Tegelijkertijd moet deze bevolking alle mogelijkheid tot werk in de zionistische staat worden ontzegd. Hierbij gaf hij aan “ … onteigening en de verwijdering van de armen moeten discreet en omzichtig worden uitgevoerd …

Overdracht 
Jaren later (augustus 1937) stond het onderwerp ‘overdracht’ hoog op de agenda van het 20e Zionistische Congres (Zürich). David Ben-Gurion gaf daar aan dat de ‘overdracht’ op grote schaal uitgevoerd moest worden. In een meeting van het Joods Agentschap (juni 1938) zei hij zelfs dat hij de verplichte overdracht zou steunen en dat hij er niets immoreels in zag.  
Ook Josep Weitz – directeur van Lands Department van Joods Nationaal Fonds en belast met het verwerven van land voor de zionistische onderneming in Palestina – was in december 1940 van mening, dat er geen andere manier was dan de Arabieren van Palestina naar de buurlanden over te brengen. Allemaal, behalve misschien die van Bethlehem, Nazareth en het oude Al-Quds. Hij voegde daar aan toe “ … Er mag geen dorp overblijven, geen bedoeïenenstam. En pas na deze overdracht zal het land in staat zijn miljoenen van onze broeders op te nemen en zal het Joodse probleem ophouden te bestaan. Er is geen andere oplossing … “ 

De zionistische politieke en militaire leiders – onder meer Ben-Gurion – kwamen op 10 maart 1948 in Tel Aviv bijeen en keurden Plan Dalet goed. In de militaire orders werd tot in detail aangegeven welke Palestijnse bevolkingscentra het doelwit moesten zijn voor de gedwongen ontvolking en vernietiging. 
In andere nieuwsbronnen is gelezen over het doel van het plan. Hierbij ging het om controle over de gebieden van ‘de Hebreeuwse staat’ en zijn grenzen te verdedigen. Tevens was het gericht om controle over de gebieden van Joodse nederzettingen te krijgen die buiten de grenzen lagen. Dit kan gelezen als steeds meer gebied uit te breiden.  
Plan Dalet was gebaseerd op 3 eerdere plannen: Plan B (september 1945), Plan.1 van mei 1946 en het Yehoshua-plan (1948). Andere bronnen geven aan dat Plan.1 Plan Gimmel of Plan C is. Het Yehoshua-plan is genoemd naar Yehoshua Globerman, een commandant van Haganah. 

Volgens Wikipedia bestond er een Plan Alef (A), bestaande uit militaire richtlijnen voor de overname van Palestina als de Britten zouden vertrekken. Plan Beth (B) zou van 1946 zijn en Plan Gimel C was een samenvoeging van A en B. Hierbij ging het over militaire acties tot het afschrikken van de Palestijnse bevolking om Joodse nederzettingen aan te vallen. Tevens om Palestijnse politieke leiders, onruststokers en geldschieters en Palestijnen die actie ondernamen te liquideren.  

Begin april 1948 begon de Haganah (dat later opging in het leger van de bezetter) de militaire operaties van Plan Dalet uit te voeren, hoewel de aanvallen van zionistische terroristen reeds na 29 november 1947 waren begonnen. Plan Dalet versnelde deze tactiek. Na de oprichting van de bezettersstaat op 14 mei 1948 werd een niet-officieel orgaan opgericht. Dit was het ‘Transfercomité’ dat toezicht hield op de vernietiging van Palestijnse steden en dorpen of dat deze plaatsen werden herbevolkt met ‘Joden’. Dit was nodig om te voorkomen dat de ontheemde Palestijnen naar hun woningen terug zouden keren. 
Op het moment van uitroepen van de zionistische staat (14 mei 1948) waren reeds meer dan 200 Palestijnse plaatsen ontruimd. Dit kwam doordat de Palestijnen uit angst waren gevlucht of met geweld waren verdreven door zionistische terroristen. Zo kwam het dat er zo’n 175.000 Palestijnen op de vlucht waren geslagen. 

Een jaar later (1949) waren minstens 750.000 Palestijnen vluchteling geworden. Hierdoor zijn ze land, huizen en andere bezittingen kwijtgeraakt. Dit is bekend geworden als de Nakba (Catastrofe). 
Dit alles werd versneld door de verschillende bloedbaden, onder meer die van Deir Yassin (9 april 1948). Bij het bloedbad van Deir Yassin zijn zo’n 100 Palestijnse mannen, vrouwen en kinderen vermoord door zionistische terroristische paramilitairen.  Zo’n 400 Palestijnse dorpen en steden werden systematisch verwoest of overgenomen door de zionisten. 

Insha’Allah wordt de volgende aflevering het verhaal verder verteld. 

(Bronnen: IMEU, JMCC, Jewish Virtual Library, Palestina Komitee, Wikipedia, PALQuest, Khamakar News Agency)

Henny A.J. Kreeft
Onafhankelijke Burger Journalistiek 

© Khamakar News Agency / 22.12.2023

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Geverifieerd door MonsterInsights