OPINIE – Laat het duidelijk zijn, in Nederland is geen democratie en in de rest van de westerse landen ook niet en ook niet bij de bezetter van Palestina. Dit is alleen maar een opgeklopte puddingterm. Kijk bijvoorbeeld eens naar de verkiezingen, wat mag u nu eigenlijk doen? Gewoon een hokje rood maken om daarna 4 jaar lang uw mond dicht te houden. Mag u ergens anders over meepraten, bijvoorbeeld over de mensenrechten in Palestina?
Verkiezingen
De verkiezingen zijn in aantocht en wat is er te zien op de social media, in de kranten en in de zogenaamde verkiezingsprogramma’s ? Alle bekende gezichten, tot treurens toe, met hier en daar nog een positieve uitzondering als Denk of BIJ1. Maar voor de rest is het huilen met de pet op. Het komt toch telkens weer uit op de uitspraak van Mark Rutte dat Nederland onvoorwaardelijk staat achter de terroristische bezetter die zogenaamd het recht zou hebben om zich te verdedigen. Maar over het recht van verdediging van de Palestijnen wordt niet gesproken, sterker nog, op het moment dat Denk of BIJ1 de zin uitspreken van ‘The river to the sea, Palestine will be free, worden de woordvoerders van deze 2 partijen de mond gesnoerd.
Maar dan de verkiezingen. Waar op gestemd wordt, is het leuke koppie van lijsttrekker A of de mooie schoenen van lijsttrekker B of de vlotte babbel van lijsttrekker C. En na 22 november is het weer 4 jaar niets anders dan van de zijlijn de ellende te moeten aanschouwen. Een geluk – alhoewel erg klein – is er wel te noemen, er is een einde gekomen aan de ellende van honderd jaar kabinet R. Alleen is het wachten op wat er gaat komen, waarschijnlijk zal het al niet veel beter worden. Politici die zich nu warmlopen, zijn of arrogant, hebben geen verstand wat er onder de kiezer leeft of zijn alleen met zichzelf bezig.
En de journalistiek is al niet veel beter, zeker als men gaat vragen met wie men wil samenwerken in een nieuw kabinet. Wat een kapitale blunder is deze vraag. Eerst maar eens zien wat de kiezer gaat doen en wat de uitslag zal worden op 22 november. Daarnaast is het met verbazing te horen, dat er lijsttrekkers zijn die reeds bij zo’n 6 à 7 partijen hebben gezeten. Je zou toch denken dat zulke figuren dan toch veel politieke kennis hebben opgedaan. U mag het zeggen !
Maar zeg nu zelf, het draait alleen maar om de gevestigde partijen en / of gevestigde namen. Zo doen er dus aan de komende Tweede Kamerverkiezingen 26 partijen mee, waarvan 8 partijen niet of nauwelijks bekend zijn. De praatprogramma’s zouden juist aan deze partijen meer aandacht moeten besteden.
Een van de partijen die meedoet, is 50Plus. Eigenlijk een bekende partij, maar dan weer met andere mensen. Op de site is geen woord over Palestina te vinden of niet te vinden.
Dit geldt ook voor Libertair Perspectief (LP), LEF, Nederland met een Plan, PartijvdSport, Politieke Partij voor Basisinkomen.
Samen voor Nederland heeft nog een ‘column’ over een Tweespalt op dit gebied. De nieuwe partij Splinter heeft dan nog wel wat over de situatie in Palestina en het Palestijns gebied geschreven. Echter deze partij spreekt in het stuk over “ … Nu terroristische organisatie Hamas een oorlog heeft ontketend … “
Los van het feit dat de nieuwe partijen nauwelijks wat schrijven over de democratie van Palestina, is er nog één die schrijft over een ’terroristische organisatie’ (Hamas) die toevallig wel op een democratische manier de leiding heeft gekregen. Politici hebben het nog steeds niet door wat er allemaal speelt in de wereld.
Democratie
En dan het punt waar het dan eigenlijk om draait en dat is democratie. Democratie wil zeggen dat de wil van het volk de bron is van de legitieme machtsuitoefening. Dat wil zeggen dat het woord democratie – afkomstig uit het Grieks – eigenlijk wil zeggen dat staat voor ‘volksheerschappij’. Democratie zou dan te verdelen zijn in een directe en indirecte vorm. De meest hypocriete vorm is de laatste, waarbij, volgens de politici, het volk vertegenwoordigd wordt door een ‘gekozen’ orgaan. Hierbij zou men kunnen denken aan een gemeenteraad, Provinciale Staten of een Tweede Kamer.
Maar bij deze vorm van democratie kan een inwoner 3 seconden meepraten en dat is om het vakje rood te maken, misschien wel een hele minuut, als men langzaam is. Maar dan is het ook weer afgelopen, want na de keuze kan men niet meer meepraten. Zeker niet als er wat mis gaat, kan men niets doen (mogelijk wel door een demonstratie of een bezetting). Maar voor de bekende organen kan men niets kiezen. Niet op de burgemeester, niet op de Commissaris van de Koning, niet op leden van de Eerste Kamer.
Echter, het wordt nog veel erger. Een partij doet mee met de verkiezingen en schrijft hiervoor een partijprogramma. Een inwoner van Nederland heeft hier niets over te zeggen, behalve als men lid wordt van de partij en dan zou men jaarlijks nog een of een paar keer wat mogen zeggen, maar men heeft weinig invloed. De inwoner van Nederland die geen lid is van een partij, heeft al helemaal niets te zeggen.
Maar er komt nog bij dat er nog wat ergs ontstaat, nadat de partijen hun programma hebben geschreven en mee hebben gedaan met de verkiezingen. Want dan begint het gezeur over het vormen van een coalitie. Na de verkiezingen worden enkele partijen ‘uitgenodigd’ voor een gesprek om te komen tot een coalitie. En dan begint de volgende ellende en dat is dat de partijen water bij de wijn moeten gaan doen en punten uit hun eigen programma moeten laten vallen omdat – indien mogelijk – mee te kunnen doen met het nieuwe kabinet.
Daarbij is het de vraag welke partij de grootse mond heeft om de meeste programmapunten mee te krijgen in de nieuwe coalitie. Na de gesprekken wordt in de meeste gevallen een coalitieakkoord geschreven, waarbij men nog zoekt naar ondersteuning in de Kamer en wordt het akkoord voorgelegd aan de leden van de partijen die mee zouden doen.
Ook hier staan de inwoners van Nederland die geen lid zijn van een partij, buiten spel. De partijen met een grote mond zeggen daar meestal op: ‘Had je maar lid moeten zijn van onze partij’. Dit is dus geen democratie, want álle inwoners van Nederland moeten mee kunnen praten en niet achteraf via een (correctief) referendum, maar vooraf en compleet en elke dag. Dat is democratie en dat heet volksheerschappij.
Bij de nieuwe partijen zijn er enkele die hier mee bezig zijn, zoals NL Plan, die komt met de opmerking van democratie van onderop, bindend referendum, participatiedemocratie en gekozen burgemeester. Samen voor Nederland komt met referenda en burgerinitiatieven. De partij LEF gaat dan nog iets verder met de burgerraden, block voting, ranked choice voting en e-democracy. En de Piratenpartij is van mening dat de democratie versterkt moet worden. Tevens uitgebreid door te investeren in nieuwe democratische vormen om zo de burger weer bij het beleid te betrekken.
Op dit moment zijn er al gemeenten die werken of gaan werken met de burgerraad. Dit moet verder uitgebreid worden over alle gemeenten. Daarna moeten de provincies toegevoegd worden en dan het hele land. Dat heet democratie.
(Bronnen: Kiesraad, Wikipedia, Libertaire Partij, 50Plus, LEF, NLPlan, PartijvdSport, Politieke Partij voor Basisinkomen, Splinter).
Henny AJ. Kreeft
Onafhankelijke Burger Journalistiek
© Khamakar News Agency / 08.11.2023
Verkiezingen 2023 
