GILZE EN RIJEN – Heemkring Molenheide heeft in haar archief ‘enkele’ berichten over de Kampstraat, maar ondertussen is in deze serie “Kroniek van mijn geboortedorp’ (De geschiedenis van de Kampstraat) in de afgelopen jaren al heel wat beschreven, maar nog steeds is nog niet alles boven tafel gekomen. De Heemkring heeft een pagina over de ‘Atalanta’ met foto’s over deze wijk / straat, maar eerlijk gezegd ben ik daar niet in geïnteresseerd. Gezien de opmerkingen op Facebook zijn dat meer mensen.
Kampstraat moest verdwijnen
Op de pagina van Heemkring Molenheide wordt uitleg gegeven over de naam Atalanta, wat afkomstig zou zijn van Vanessa atalanta (een vlindersoort), maar de naam Atalanta kan ook komen van een schone sportvrouw die ging hardlopen tegen haar minnaars en die ze vermoordde als ze verloren. De vlinder heeft een voorkeur voor bosranden, boomgaarden en tuinen en vliegt op 2.000 meter hoogte.
Op dezelfde pagina wordt gemeld dat de straat die nu voor een gedeelte de straat Atalanta is, een opvallende geschiedenis heeft, daar waar de dure bungalowwijk is gebouwd, de Kampstraat lag. De Duitsers hebben in 1941 op zo’n loopafstand van het vliegveld de Kampstraat aangelegd. Volgens de Heemkring zouden het 12 bunkers zijn geworden – voor het Luftwaffe-personeel – die in zogenaamde boerderijstijl zijn gebouwd.
Na de oorlog bleken de huizen flink te zijn beschadigd – mensen hebben foto’s getoond en dachten dat het foto’s van de sloop waren, maar bleken foto’s van 1949 te zijn – maar er gingen toch mensen wonen, zo’n 29 huishoudens.
Nadat de woningen een tijdlang leeg hebben gestaan of mensen zich huisvesten in bouwvallen, heeft de gemeente Gilze en Rijen in 1949 de hele wijk opgekocht – voor weinig geld – en heeft de woningen ‘gerenoveerd’ in 1950, zodat er huur betaald moest worden. Daarna is in 1953 de start begonnen van de bouw van de militaire wijk en eind jaren 70 moesten de huizen van de Kampstraat plaatsmaken voor dure bungalows en konden de mensen met een kleine beurs naar een andere woning ergens anders in of buiten de gemeente. Kampstraat 14 stond echter op particuliere grond, was sinds 1958 bewoond en moest daarom blijven staan (en werd later Atalanta 76). De naam Atalanta heeft de gemeenteraad op 15 april 1996 goedgekeurd. Als men op Google Maps gaat zoeken naar Atalanta 76, kan men de woning nog zien, maar de omgeving lijkt niet meer op de Kampstraat (Let op: Google Maps geeft het nr 78 aan, maar bij inzoomen ziet men dat het 76 is).
De binnenkant van een woning
Er zijn nog steeds een aantal opvallende zaken, die bekeken moeten worden, onder meer
- in 1933 was er al sprake van een onderzoek naar bouw van woningen in het gebied tussen spoorlijn en oude Rijksweg
- de Duitsers hebben een bos gekapt en woningen gebouwd voor de Kampstraat, mogelijk binnen 1 jaar
- in 1950 werd er nagedacht over een tunnel onder de spoorlijn ter hoogte van de Rembrandtlaan, waarbij de mogelijkheid werd open gehouden om de spoorwegovergang tussen Vincent van Goghstraat en Kampstraat zou komen te vervallen
- waar zijn de notulen van de besluiten over de Kampstraat gebleven
- een huis zou ingericht worden voor de Scouting
- waarom er in 1980 TNT explosief is gevonden achter de Kampstraat
Belangrijk is ook hoe een woning van de Kampstraat van binnen eruit heeft gezien; overigens zijn er weinig foto’s te vinden van de binnenkant zodat men kan zien hoe een woning er echt heeft gezien. In januari 2023 was er het artikel ‘Jaargangen krant van voor 1979 niet te vinden’ waarin een foto staat van de vensterbank in Kampstraat 14 (Atalanta 76). Hierin kan men zien dat er flinke vensterbanken waren, wat inhoudt dat de muren ook flink zijn geweest.
Er is een foto van een plattegrond van woning 19 – 21, die is opgemaakt voor het behoud vóór de sloop van de woningen. Op 21 ben ik geboren, waarschijnlijk beneden, daar ik een foto zag van Piet Sluyters die op de eerste verdieping uit het raam hing. Geboren op 21, maar daarna getogen op nummer 10. Bij het betreden van de woning kwam men in de gang, die redelijk centraal lag. De gang was zo groot, dat het bijna een kamer was. Meteen rechts na het binnenkomen, lag rechts de bijkeuken en daarachter het toilet. Verderop lag aan dezelfde kant de keuken – met een kolenkachel – en als men door de keuken liep, kon men aan het eind rechts een kast vinden en links de kleine zitkamer. Daar werd meestal tv gekeken en gezeten in de avond.
Terug naar de centrale gang waarbij men tegenover de voordeur 2 kasten kon vinden en meteen na het betreden van de gang aan de linkerkant, de voorkamer. Meestal werd deze niet gebruikt, behalve met feest, verjaardag, communie en als er veel familie langskwam. Het was daarom ook een kamer die vaak vrij koud was. Voor deze kamer in de gang was een trap naar de eerste verdieping, waar 3 slaapkamers te vinden waren. De achterste slaapkamer – vrij groot – werd vaak gebruikt om de was op te hangen, als deze niet buiten opgehangen kon worden. Het was een huis waar het prettig vertoeven was met natuurlijk zaken die nu gewoon zijn – als een douche, gas, centrale verwarming en altijd warm water – maar die er toen nog niet waren. Maar wie maalde daarom? Het was genieten en een prettige wijk, zelfs gezond in en rond het bos.
(Bronnen: eigen info, De Vlinderstichting, Heemkring Molenheide, Google Maps, De geschiedenis van Gilze en Rijen )
Henny A.J. Kreeft
Onafhankelijke (Burger) Journalistiek
© Khamakar News Agency / 06.10.2025
