Het blijft een onduidelijk verhaal over de verdwenen wijk

GILZE EN RIJEN – In eerdere artikelen is al veel geschreven over de Kampstraat en de sloop. Ook over de zaken rond ‘de vernietiging’ en de ‘tijdelijke herstelwerkzaamheden’ en de sloop. Vooral over de sloop zijn een aantal zaken te vinden, vooral krantenartikelen en foto’s. Maar voor die tijd is niet zoveel te vinden en dat is toch wat me bezighoudt. 

Het ontstaan
Een van de zaken die van belang zijn, is waar de gemeenteraad gaat zoeken als men óóit zaken terug wil zien over de wijk Kampstraat vanaf het ontstaan. Aangezien er weinig direct en digitaal te vinden is, vraag ik me af waar de raadsleden hun gegevens vandaan zouden halen. 
De wijk Kampstraat is gebouwd door de Duitsers in de jaren 1940 en 1941. In het artikel ‘De ‘Grote Spie’ niet voor de kleine man’ wordt aangegeven dat in de tijd van de bouw van de huizen van de Kampstraat de volgende personen burgemeester waren: J.C.M. Sweens (1933 – 1941), Mr. H.A.F. Lijnkamp (1941), M.Ch.O.M.R. Magnée (1941), J.M.H. Klardie (1941 – 1946). 

De Duitsers hadden wel Nederland in handen voor een gedeelte en de gemeenteraden (waarschijnlijk) ontbonden, maar dat betekende niet dat de burgemeester uit het beeld verdween. De burgemeesters moeten stukken hebben gehad over de bouw en hoe het gedaan zou gaan worden. Mogelijk zijn er nog vergunningen, tekeningen en andere documenten vanaf 1931 ergens te vinden. Tenslotte werd al in 1931 gesproken over uitbreiding van Rijen richting het zuiden. 
Maar laat het duidelijk zijn, de gemeente Gilze en Rijen heeft tot nu toe nog steeds niet actief meegewerkt aan de zaken en documenten vanaf 1930 tot en met 1980. Ik vraag me hardop af waarom dit is, maar stukje voor stukje worden wel een aantal zaken duidelijk.  

Een van de zaken dat de afgelopen maanden duidelijk is geworden is dat het college en de gemeenteraad duidelijk met de Kampstraat in de maag hebben gezeten, want het paste niet in het plaatje van de gemeente. En daarom is men na ‘de tijdelijke herstelwerkzaamheden’ gaan praten over de sloop van de huizen, ondanks dat het huizen niet gesloopt hoefden te worden, gezien de resultaten van een onderzoek. 
De toenmalige bewoners hebben ook een brief gestuurd naar het college op 19 februari 1976 over een aantal punten. Dit is gebeurd nadat een bewoner een kort geding had aangespannen. 

In de brief werd aangegeven dat het college ‘ de ontruiming van Kampstraat 19 spoedeisend acht’, ondanks dat de woning 19 – 21 nog steeds gedeeltelijk verhuurd werd. Daarbij had de gemeenteraad op dat moment nog geen besluit genomen over de sloop van de woningen. Volgens de 16 ondertekenaars van de brief zou dit het woongenot van de bewoners nog verder aantasten.
Daarnaast heeft het college zich negatief uitgelaten over de Kampstraat en haar bewoners. Volgens het college is “ … de Kampstraat zich in de loop van jaren als een asociale buurt gaan gedragen … “ Volgens de opstellers van de brief is dit gebeurd in het openbaar, in het bijzijn van de president van de rechtbank, de pers en andere buurtbewoners. Dit werd niet geaccepteerd door de briefschrijvers en men vond zich aangetast in eer en goede naam. 

Dat de sloop toch zou doorgaan, was op 11 februari 1969 al bekend. In de media kwam een bericht terecht, waarin staat dat het college een pre-advies aan de gemeenteraad had afgegeven. Het college had aan de raad aangegeven dat “ … nog het uitvoeren van grote onderhoudswerkzaamheden, noch het renoveren of het onderzoeken van deze mogelijkheid voor deze 35 jaar oude gebouwen enige zin hebben … “ Dat betekent dat men voor 1969 al bezig was met de sloop van de Kampstraat omdat er een duur bungalowpark moest komen. 

Volgens de fractie van de PvdA was het “… nooit de bedoeling geweest om de Kampstraat te slopen …” Op 29 maart 1976 stond een klein artikel in de lokale krant, waar de PvdA aangaf dat ze in de historie was gedoken. Tussen haakjes: in contact met de PvdA is aangegeven dat men geen documenten meer heeft ! 
Volgens de PvdA heeft de gemeente in 1949 de huizen gekocht, maar bij de terugtocht van de Duitsers hebben ze geprobeerd huizen te laten ontploffen. In de 9 overgebleven blokken konden 21 woningen komen, die voor 5.000 gulden opgeknapt zouden worden. Toen heeft het college aan de raad het voorstel gedaan om de verbouwing zo-wie-zo door te laten gaan. Dit moest gebeuren, omdat er behoorlijke woningen zouden komen, die minder kostbaar zouden zijn dan geheel nieuwe woningen te laten bouwen. Dat betekende dat er geen plan van sloop zou zijn geweest, waarbij ook opgemerkt werd dat in de beschrijving van de Grote Spie gesproken werd dat de bungalows gebouwd zouden worden naast de bestaande woningen. Maar dat veranderde later, omdat de bungalowbewoners niet de woningen van de Kampstraat naast zich wilden hebben. De kleine man heeft dus verloren !

Schets bijgewerkt. Vanaf de spoorwegovergang kwam men in de Kampstraat. Links en rechts liep een zandpad en naar rechts was een pad (lag ook het Sportpark) dat om de woningen liep en weer aan de andere kant richting KMT en de patatzaak van Van Thiel liep. 
Achter nummer 12 liep een klein paadje naar de Militaire Wijk naar de kant van de spoorlijn. Dit was langs koren- en maisveld. Verderop (tegenover nummer 1) was nog een paadje door het bos naar de Militaire Wijk en een breder pad. Dit laatste was opvallend, daar het groter was en wat dieper lag. Mogelijk om een aansluiting naar de Militaire Wijk te leggen of dat er een riolering en / of elektriciteit is aangelegd. 

Henny A.J. Kreeft
Onafhankelijke Burger Journalistiek 

© Khamakar News Agency / 20.01.2024