Dag: 11 september 2012

Petroleum authority sets new fuel, gas prices

On: By: KhamakarPress
RAMALLAH (Ma’an) — The Petroleum Authority on Tuesday set prices of fuel and gas in the West Bank following economic concessions by the government in response to transport strikes and protests.

The prices will be effective Wednesday, the Petroleum Authority said in a statement.

— 1 liter of diesel: 6.95 shekels
— 1 liter of benzene (95 octane): 7.98 shekels
— 1 liter of benzene (98 octane): 8.65 shekels
— 1 liter of kerosene: 6.95 shekels
— 12kg bottle of domestic-use gas: 65 shekels (not including delivery)
— 48kg bottle of domestic-use gas: 260 shekels at the station
— 1 liter of gas delivered to storage tanks: 2.94 shekels
— Delivery fees per gas bottle: 2 shekels

(www.maannews.net / 11.09.2012)

Israeli military vehicles enter Gaza Strip

On: By: KhamakarPress
An Israeli army spokeswoman said there was “routine” military activity along the border.

GAZA CITY (Ma’an) — Israeli military vehicles entered the Gaza Strip on Tuesday east of Deir al-Balah and al-Bureij refugee camps , witnesses said.

Four bulldozers accompanied by three military vehicles entered over 350 meters into Gaza, locals told Ma’an.

An Israeli army spokeswoman said there was “routine” military activity along the border.

Meanwhile, locals said Israel’s navy opened fire at Palestinian fishermen in northern Gaza. An Israeli army spokeswoman said navy forces fired warning shots because the fishing boats deviated from the designated fishing area.

Under Israel’s maritime blockade, Palestinians are forbidden from fishing more than three nautical miles from the coast. During the Oslo Accords negotiators had agreed to 20 nautical miles of fishing access along Gaza’s coastline.

(www.maannews.net / 11.09.2012)

Israel to Seize 800 Dunums north of Nablus

On: By: KhamakarPress

NABLUS, September 11, 2012 (WAFA) – The Israeli authorities Tuesday informed four villages’ councils, north of Nablus, of its decision to seize 800 dunums of private-owned Palestinian land, according to an activist.

Ghassan Douglas, in charge of settlements file at the Palestinian Authority in the northern part of the West Bank, told WAFA that the land they intend to seize extends along the bypass road near an Israeli military camp, north of Nablus, all the way to the settlement of Shavei Shomron, built illegally on village of Deir Sharaf land, northwest of Nablus.

(english.wafa.ps / 11.09.2012)

Palestinian prisoner Mohammad Rimawi transferred to hospital

On: By: KhamakarPress


The Palestinian Information Centre reported on Tuesday September 11 that the occupation authorities transferred the prisoner Mohammad Rimawi to Hadassah hospital following deterioration in his health condition.

Wa’ed association for prisoners and ex-prisoners pointed in a press statement that the prisoner Mohammad Rimawi, who was held in Nafha prison, was transferred to Hadassah hospital after his health deteriorated.

Rimawi has been serving a life sentence on charge of participating in the assassination of Israeli minister Rehavam Zeevi.

The association added that he was taken to the hospital in a critical condition, as he was suffering serious shortness of breath and accused the occupation authorities of deliberately neglecting his treatment causing him serious deterioration in his health, as Wa’ed said.

It demanded the World Health Organization and the humanitarian and human rights organizations to intervene “to stop the criminal occupation practices against the patient prisoners and to put pressure on Israel to force it to provide the appropriate medical care for them.”

On August 31, the Popular Front for the Liberation of Palestine “warned…that the occupation government is fully responsible for the life of Comrade Mohammad Rimawi, imprisoned in the Nafha occupation prison….The PFLP warned of consequences for concealing the worsening of his health as a result of medical negligence practiced against him and the inhumane conditions suffered in the prisons of the occupation. The Front called for a wider movement of solidarity on popular and official levels with the imprisoned leader, to save his life under threat at every moment.”

(samidoun.ca / 11.09.2012)

Syrian Expatriates organization in association with Syrian Sunrise foundation, SAMS-MI, and Rise4 Humanity are participating in the event” Walk for Humanity: Support Syrian orphan”

On: By: KhamakarPress

SEO is joining the Syrian Sunrise Foundation (SSF), Syrian American Medical Society-Michigan chapter (SAMS-MI), and the Rise4 Humanity, in the upcoming event” Walk for Humanity:Support Syrian orphans” on September 22nd -2012 Location: 26225 Carol, Franklin Michigan, Date September 22nd -2012 8:00 AM -11:00 AM

The 18 months crackdown agianst Syrian has increased the number of Syrian orphans

SEO is joining the Syrian Sunrise Foundation( SSF), Syrian American Society-Michigan chapter(SAMS-MI), Rise4 Humanity in the upcoming event” Walk for Humanity: Support Syrian orphans” on September 22nd -2012

Location:
26225 Carol, Franklin Michigan,
Date:
September 22nd -2012
8:00 AM -11:00 AM
For online registration
http://www.raceracerace.com

Thousands of children in Syria have become victims of the 18 months Assad regime brutal crackdown and atrocities, where the intensification and the upsurge in the fighting have pushed thousands of traumatized children to flee their home exposing to highly risk condition seeking safer areas in the neighboring countries.
In a report published in Huffington post on May 24th -2012, CNN’s Arwa Damon spoke to four children left orphaned by the crackdown, and joined other refugees in Lebanon, speaking about their experiences during the military assault on their hometown, “My mother was crying; she could barely talk,” 13-year-old Omar says. “She said, ‘Your father died,’ and then the phone cut off.”
http://www.huffingtonpost.com/2011/05/24/syria-children-orphaned-crackdown-lebanon-_n_866209.html
Dr Rouzana Hares, one of the organizer of the event, and member of the SSF said, “one of the most tragic consequences of the 18 months crackdown against Syrians, is the increase in the number of orphans. Children in Syria have been subjected to all kind of brutality, torture, and death by Assad military forces. Given the fact that children are the most incapable and vulnerable target during the conflict, we feel that one of our priorities is to provide those orphans with necessary care, reassurance of safety, help them recover, and support them financially. We are asking people in Detroit area and suburbs to participate in the event: walking for Syria on September 22nd at 26225 Carol, Franklin- Michigan, and generously donate for Syrian orphans.”

The calamity of the children in Syria needs immediate help. Your participation in the event’ along with a generous donation will make a difference in the lives of thousands of children in need.

(www.prweb.com / 11.09.2012)

Call on the European Parliament to reject new trade deal with Israel

On: By: KhamakarPress

On September 18 the International Trade Committee of the European Parliament is set to vote on a new trade agreement with Israel. If passed, the Agreement on Conformity Assessment and Acceptance of Industrial Products (ACAA) would remove barriers to trade between Israel and member states in industrial products, especially pharmaceuticals.

Such an agreement would strengthen EU-Israel relations and would reward Israel for its continued violations of international law.

The European Union claims to implement a policy of “positive engagement” with Israel. This policy has failed: despite numerous EU condemnations, Israel has continued its gross infringements of universal human rights with impunity. Israel’s settlements have expanded, the blockade on Gaza remains and new laws to discriminate against Palestinian citizens of Israel have been introduced.

Following the Gaza massacre of 2008-09, the EU vowed to not implement any further upgrades in EU-Israel relations. The implementation of the ACAA agreement would be a betrayal of this policy that will only encourage further Israeli violations of international law.

A concerted effort across Europe can still stop this agreement.

Take action:

1. Write to your MEPs and ask them to vote against ACAA
You can find contact details for MEPs here.
Target MEPs from the European People’s Party (EPP), the Progressive Alliance of Socialists and Democrats (S&D), the Alliance of Liberals and Democrats for Europe (ALDE), the European Conservatives and Reformists (ECR) and the Europe of Freedom and Democracy (EFD) groups.

More information and model letter: http://jfjfp.com/?p=34022

2. Sign or set up and distribute online petitions

Online petition have been created inEnglish; Spain; Poland; Germany, Italy; France; Belgique and België.

3. Write letters and articles for publication online and in newspapers

4. Distribute this call for action through your networks

(www.bdsmovement.net / 11.09.2012)

Convicted weapons factory decommissioners vow to keep exposing illegal arms trade

On: By: KhamakarPress

EDO weapons systems components were likely used by Israel to commit war crimes in Gaza.

When fellow activist Gavin Pidwell and I were convicted of aggravated trespass of EDO, an arms manufacturer, at a UK Magistrates court on 23 August, pro-Israel commentators were quick to call it a “BDS [boycott, divestment and sanctions] fail.” However, this ignores both the wider implications of the arms trade and the long history of the campaign resisting EDO.

EDO/ ITT Exelis are UK-based designers and manufacturers of military aircraft weapons systems. Their products (and components to which they own the patents) can be found in a variety of weapons, such as the precision-guided Paveway bomb and the Sabre bomb rack. In 2007, EDO was bought out by the American conglomerate ITT, one of the world’s larger arms companies. When ITT split into three parts last year, EDO became a part of the defense chapter ITT Exelis.

The UK-based grassroots campaign Smash EDO has been protesting against the corporation using a diversity of tactics since 2004, with weekly noisy demonstrations being held outside the premises in Brighton. It grew out of the movement against the Iraq war, and a general frustration amongst activists over the ineffectiveness of the mass resistance to the war. There was also a need for people coming back from solidarity work in Palestine to follow the advice from Palestinians and campaign within their local community. Rather than marching, people protesting EDO wanted to directly target the war and occupation profiteers, to bring the war back to the factory floor.

There have been rooftop occupations, phone blockades (in which people from around the world have phoned the company and questioned them about their business), mass demonstrations targeting their investors and numerous blockades of the factory through the years.

The biggest success so far came in 2010, when nine defendants were found not guilty of criminal damage after breaking into EDO and smashing it up “to the best of their abilities” as a response to Israel’s Operation Cast Lead in Gaza during winter 2008-09. After hearing all the evidence, a jury acquitted the activists on the basis that they had acted with the intention of preventing war crimes against Palestinians.

The court case last month — which concerned an action in which we superglued and locked ourselves to the gates — made use of some information gained during the cross-examination of EDO’s managing director during the trial of the decommissioners, as well as new material.

EDO not lawful

The case was originally listed to be heard by a district judge, but was given a lay magistrates bench. While a district judge is legally qualified, magistrates, who work in groups of three per case, are volunteers who do not need previous legal training. Magistrate Peter Privett opened the case by saying, “It is a relatively simple and straightforward charge in both cases. The two individuals are charged with having obstructed both sets of gates to the premises and preventing people going about their lawful work. That is all it comes down to.”

This was a misunderstanding of the case. To be guilty of aggravated trespass one has to trespass on land “with the intention of intimidating, obstructing or disrupting a lawful business.” For the following three days, we aimed to prove that EDO’s business is not lawful.

One of the weapon components EDO manufactures is the Field Replaceable Connector System — an umbilical cable acting as a guidance unit for the bomb and which is fitted in various fighter aircraft, such as the F-16. They have also developed a different kind of guidance unit cable especially for the new F-35 Joint Strike Fighter (currently in production). At the time of the action, EDO were engaged in fulfilling contracts supplying these cables to the US Defense Logistics Agency and had a contract with Lockheed Martin to supply the F-35.

Enforcing international treaties

The F-16, for which the EDO-made guidance units were manufactured at the time, is publically known to have cluster bombs — including the US-made Joint Standoff Weapon and the Wind Corrected Munitions Dispenser — as part of its arsenal.

The defense argued that by supplying weapons components to the US, EDO is in breach of the Cluster Munitions Prohibitions Act of 2010, which makes it illegal in UK law to assist the use of cluster munitions anywhere in the world. The act is the UK implementation of the Convention on Cluster Munitions, an international treaty adopted in Dublin in 2008.

The convention has 111 signatory states, but crucially neither the US nor Israel are signatories to the convention. In fact at the time of treaty negotiations, US State Department official Richard Kidd wrote that cluster bombs remain an integral part of the US arsenal.

When asked under oath about the guidance unit cable’s compatibility with cluster munitions, EDO Managing Director Paul Hills initially denied knowing anything about them, or even that the Joint Standoff Weapon is a cluster bomb.

He was then presented with an EDO promotional document obtained at the 2007 Defence Systems Equipment International (DSEi) arms fair (from before the Joint Standoff Weapon was made illegal) which explicitly states that EDO components have been fitted and tested with those weapons. DSEi, held every other year at London’s Excel Centre, is the world’s largest arms fair and provides a platform for arms dealers to promote their weapons to a wide audience.

He still maintained throughout the court case that none of EDO’s exports were used for cluster bombs, but admitted that he “can’t stop somebody doing something wilfully with our product without our knowledge.”

EDO and Israel’s cozy relationship

Questioned about the contract EDO has with Lockheed Martin for providing Field Replaceable Connector System cables for the F-35, Hills said that although he is aware that the F35 is being supplied to Israel, this did not apply to the variant of F-35 that EDO will supply. He claimed that version “A” will use EDO’s especially-developed component while version “I” will be the one used by Israel.

The defense submitted evidence that stated that at least the first batch of Israeli F-35s will be identical to the “A” model, and provided the court with an email from Lockheed Martinwhich stated that “the sustainment element for Israel will be the same as US and Partners.”

The campaign has always suspected that EDO’s relationship with the Israeli military is a lot closer than they admit — not least because they own the design rights to a component called the Zero Retention Force Arming Unit which is used on the Israeli VER 2 bomb rack for its F-16s. They have also patented the Field Replaceable Connector System cable in Israel, but still deny exporting there despite its obvious usefulness to Israel’s F-16 fleet.

According to Hills, they only provide “technical support” for the arming unit from Brighton. However, there appear to be no export licences (required if related to military goods) for this either, according to responses from the UK Government Export Control Organization to questions filed under the Freedom of Information Act.

When requesting evidence of their export licenses at the start of our trial, the magistrates simply stated that if Hills said they have them we have to believe him.

Unlawful exporting to Israel

According to UK government policy in view of EU and UK criteria on arms export controls, it is unlawful for companies to export military equipment to Israel that might be used for internal repression. Exports of components for F-16s are prohibited as they have previously been used for this exact purpose, and hence EDO have always denied exporting to Israel.

Despite Israel being one of the main users of F-16- and (in the future) F-35-compatible components like EDO’s, EDO cannot allow themselves to be seen to trade with Israel or to seek their business. As Paul Hills admitted in the decommissioners case, this would be illegal.

However, in the decommissioners trial, enough evidence was offered to convince the jury that EDO components, exported via the US, are indeed used by Israel, and were highly likely to have been used during Operation Cast Lead. The judge in that case, Bathurst-Norman, even went so far as to suggest that end user certificates for weapons exports are “not worth the papers they are written on” as they can be easily manipulated.

Appeal in the works

Despite Paul Hills’ contradictions in our court case, the magistrates decided to not even consider the possibility that the whole truth about EDO’s business was not being told. However, they described Hills’ evidence as “clear, credible and consistent.”

However, as far as we are concerned, it was far from clear, far from credible and far from consistent — just like the arms trade as a whole.

We are disappointed with the verdict in this case, but know that exposing the arms industry and its lack of transparency is a gradual process. An appeal is planned and we are confident that information that emerged during the trial, combined with the existing evidence documenting EDO’s numerous breaches of law, will be enough to quash our conviction.

In due time, we hope it will be EDO and Paul Hills who are facing charges. In the meantime, we will continue to research and expose the murky business of EDO.

There is no doubt that challenging the arms trade is difficult, frustrating and slow. The war machine is powerful, protected by the state and with infinite resources and export loopholes at its disposal.

But there is also no doubt that it is an area the boycott, divestment and sanctionsmovement cannot afford to ignore. The people of Gaza, trying to live their lives under the sound of F-16s and the buzz of drones, remind us of that every day.

(electronicintifada.net / 11.09.2012)

Pastoor R. Schols over Jeugdzorg

On: By: KhamakarPress

Stop machtsmisbruik door WSG en Jeugdzorg

Kinderen huilen om hun moeder en vader, zachtjes in hun bed. Ze mogen het niet, want ze moeten sterk zijn. Jeugdzorg houdt geen rekening met gevoelens van ouders en kinderen.
De rechten van kind en ouders worden geschonden.
Het kind wordt compleet uit de familie gehaald. Bezoekregelingen verlopen traag of zijn niet mogelijk. Het is zeer moeilijk om kind dat uit huis wordt geplaatst bij de eigen familie onder te brengen. Rapporten worden door de Kinderbescherming zodanig opgesteld, zelfs met onwaarheden, om het gelijk van Jeugdzorg te bewijzen.

Radeloos

Als pastoor kom ik vaak bij mensen thuis. Dit niet alleen in mijn parochie, maar ook daarbuiten. Het mooie in mijn werk is dat mensen open kunnen praten. Zij weten dat wat zij zeggen ook geheim blijft. Ik kom hier ook mensen tegen die dan openhartig spreken over hun problemen met bureau Jeugdzorg.

Vaak zijn ze radeloos, omdat niemand naar hen wil luisteren. Familie en kennissen laten merken dat ze wel fout moeten zijn. Jeugdzorg zou toch nooit een kind onder toezicht stellen of uit huis plaatsen zonder goede en wel overwogen redenen? Natuurlijk leefde bij mij ook dit idee bij het eerste verhaal. Maar na een derde keer bij iemand anders weer hetzelfde verhaal gehoord te hebben, begon ik te twijfelen. De verhalen zijn bijna allemaal met het zelfde probleem.

Er wordt niet geluisterd

Er wordt niet geluisterd en Jeugdzorg zet alles naar zijn hand om het kind te beschermen. In hun ogen is het kind vaak beter af in een pleeggezin dan bij de ouders thuis. Vervalsen van waarheden wordt niet geschuwd om hun gelijk te bewijzen. Dit is een groot oordeel over instanties die kinderen moeten beschermen, maar ik kan niet tot een andere conclusie komen.

Ouders zijn blij dat zij bij mij een luisterend oor vinden. Het is frustrerend dat ik niet kan helpen, omdat ook ik als pastoor machteloos sta bij het machtsvertoon dat bij jeugdzorg naar voren wordt gebracht. Toen ik op internet ging en de petitie vond, ontdekte ik dat het niet alleen een Limburgs probleem is, maar een landelijk. Ik heb meer dan 100 verhalen in mijn bezit van mensen die gedupeerd zijn. Ook hier ontdek ik weer dat de verhalen hetzelfde zijn. Via deze weg ben ik ook de William Schrikker Groep tegengekomen. Ook hier heb ik verhalen van, waar je verdrietig van wordt. Dit zeker omdat zij de belangen behartigd van mensen die zich niet goed kunnen verweren. Zij zijn speciaal voor mensen met een verstandelijk beperking. In ons land lijkt dit een groot probleem te zijn, daar je al bij voorbaat je kind niet kunt opvoeden. Liefde kan echter ieder mens geven, ongeacht welke opleiding een persoon heeft gehad.

Machteloos

Als ouders eenmaal contact hebben met WSG of Jeugdzorg, dan kunnen zij nergens terecht met klachten of problemen. Dit omdat alles onder één dak functioneert: WSG, BJZ en AMK. Ouders zijn dus machteloos en hebben alleen maar te gehoorzamen. Ze hebben zelf niets meer te zeggen over hun eigen kind. Ouders zien hun kinderen verdwijnen, weggehaald bij hun thuis. En nog erger op school opgehaald, zonder dat de kinderen thuis komen. Een nachtmerrie voor iedere ouder. Je wilt je kind beschermen en in je armen kunnen houden om het lief te hebben. Een kind is voor menig ouder reden om te werken en te leven. Ouders veranderen bij de geboorte van hun kind, waar hun relatie niet meer centraal staat maar hun kind. Ik mag hier altijd van genieten als bij een doopgesprek ouders over hun kind spreken.

Savanna

Er zijn helaas ook gevallen waar dit niet het geval is. Ouders zijn dan niet in staat hun kind op te voeden of het kind wordt mishandeld. Dit laatste is natuurlijk zo erg van aard, dat geen inwoner van Nederland wil dat dit gebeurd. In 2004 schokte heel Nederland na het gebeuren rond Savanna. Heel Nederland vond dat er iets moest gebeuren. Er werd zelfs een voogd vervolgd. Dit geval heeft ertoe geleid dat het aantal onder toezichtstellingen/ uithuisplaatsingen sinds 2004 bijna zijn verdubbeld.
Wat is er toen gebeurd?

De peuter Savanna werd jarenlang mishandeld en in 2004 door haar moeder en stiefvader omgebracht. Deze familie stond onder toezicht van de jeugdzorg. De gezinsvoogd moest terechtstaan op verdenking van dood door schuld, omdat ze niet ingreep. Vervolgens namen steeds meer gezinsvoogden het zekere voor het onzekere. (Gelderlander, zaterdag, 24 januari 2009)

Praktijkvoorbeelden

Ik wil hier enkele praktijkvoorbeelden noemen. Ik noem geen namen, omdat dit in de wereld van Jeugdzorg meteen tegen ouders gebruikt kan worden. Een ouder komt in de problemen bij het opvoeden van haar kind. Na de geboorte van haar kind had ze het moeilijk. Jeugdzorg greep in en liet het kind weghalen. Meteen neemt een familielid contact op met de voogd die alles regelt en deelt mee dat iemand van de familie graag het kind opneemt in haar huis.

Ondanks dat de jeugdzorg op haar Website vermeld dat eerst aan de familie wordt gedacht voor plaatsing, wordt dit proces plotseling zonder opgave van reden stop gezet. De moeder word te kijk gezet als drugsverslaafde, terwijl dit niet waar is. Een andere moeder heeft ook in het begin problemen met het opvoeden van haar kinderen. Maar na jaren van begeleiding, onder andere door de familie wordt het steeds beter. Ze krijgt spijt van haar daden en besluit er te zijn voor haar kinderen. Het gaat goed met het ene kind dat nog thuis mocht blijven. (het ander kind was al uit huis geplaatst) Als beloning van haar goed gedrag word ook het tweede kind uit huis geplaatst. Op dit moment roept het kind altijd naar haar moeder en begrijpt niet waarom dit moest. De familie staat weer machteloos en heeft ook in dit geval aangeboden om het kind op te vangen. Ook nu wordt er weer niet van dit aanbod gebruik gemaakt.

Rapport rammelt van onwaarheden

Een ander probleem was er bij een moeder die geen universiteit, maar de praktijkschool heeft gevolgd. Zij is getrouwd met een man met een verstandelijke beperking van hoog niveau. Hieruit is een kind geboren. En zonder ook maar een zorgwekkend teken, wordt de procedure van onder toezichtstelling opgestart. Er wordt een rapport opgemaakt die rammelt van de onwaarheden. Er wordt verteld dat zij door haar gestorven vader misbruikt zou zijn. Er wordt verteld dat haar vader en moeder verstandelijk beperkt zijn, Er wordt verteld dat zij het kind niet goed verzorgd en er wordt verteld dat zij haar huis niet goed schoonmaakt. Alles wordt bij de rechter weerlegd. Toch is de rechter blind en luistert naar de Raad voor Kinderbescherming en de WSG . Het kind dreigt onder toezicht gesteld te worden van WSG, terwijl dit niet nodig is. Met begeleiding zou je een heel eind komen, maar men wil het zekere voor het onzekere nemen.

Scheiding

Als ouders scheiden is dit ernstig. Zeker voor de kinderen die tussen de ouders staan. Door de rechter wordt meestal bepaald bij wie het kind komt. Als het kind oud genoeg is, mag het zelf kiezen. Kinderen houden evenveel van beiden ouders. Toch kan het mogelijk zijn dat een van de ouders niet geschikt is en het kind zelfs mishandelt. De voogd van Jeugdzog gaat steeds meer praten met de ouder die lijkt mee te werken en het goed vindt dat het kind uiteindelijk uit huis is geplaatst.

De rechter heeft het kind echter toegewezen aan de andere ouder. Het komt zover dat de ouder, bij wie het kind eerst was, het niet meer te zien krijgt. Alle bewijzen die aantonen dat het kind bij de ouder die meewerkt mishandeld wordt, worden terzijde geschoven. Dit kan volgens de voogd niet waar zijn.
Dit zijn enkele praktijkvoorbeelden. Ik heb meer verhalen en je leest overal hetzelfde. De ouders worden niet gehoord, of alleen diegene die alles goed vindt. De rapporten worden met onwaarheden gevuld of aangepast. Dit om het gelijk van Jeugdzorg, WSG of kinderbescherming te bewijzen.

Ook leren de verhalen dat onder toezichtstelling vaak en men kan zelfs zeggen meestal, tot uit huisplaatsing leidt. Dat ouders hun kind daarna enkele maanden niet meer zien is geen uitzondering.
Er is een mogelijkheid om in beroep te gaan. Je kunt je klacht over jeugdzorg indienen bij het AKJ. Deze heb ik gemaild om raad te vragen. Dit omdat ik niet meer wist hoe ik als zielzorger in de parochie om moest gaan met deze onrechtvaardige praktijken. Hoe begeleid je ouders die het niet meer zien zitten omdat hun kind uit huis is geplaatst. Overigens ook merkwaardig dat de ouders niet worden bijgestaan door professionele hulp, maar deze zelf moeten zoeken. U begrijpt dat mensen overal zullen zoeken bij wie er ook maar lijkt hulp te bieden.

Gegronde klachten

Als pastoor ben je dan ook iemand die nog iets zou kunnen betekenen. Zelfs voor ouders die de kerk nooit van binnen zien, ben ik aanspreekpunt. Ik kreeg het moeilijk omdat ik zag dat er iets aan de hand was met de rechtvaardigheid van Jeugdzorg. Vandaar dat ik mailde naar AKJ om van hen te horen hoe ik deze mensen moest begeleiden. Tot mijn verbazing kreeg ik een antwoord waar ik niet op zat te wachten. De persoon in kwestie vond dat hij mij toch terecht moest wijzen. Ik moest inzien dat alles goed getoetst wordt door de rechter. Zij kwamen wel eens gegronde klachten tegen, maar bij de meeste was dit niet het geval. Ik moet dan als hulpverlener de mensen overtuigen dat jeugdzorg goed zit en dat ze het maar moeten accepteren dat hun kind is weggehaald.

Te ver doorgeschoten

Ik kan als zielzorger en als drager van de boodschap van Christus geen onrechtvaardigheid ondersteunen. Als het echt nodig is dan kan uit huis plaatsing van het kind noodzakelijk zijn. Maar zijn wij nu niet te ver doorgeschoten? Kinderen worden er echt niet beter van. Kinderen horen bij hun ouders. Jeugdzorg zou dit ook als doel moeten hebben, maar daar lijkt het niet op. Hoe meer kinderen veilig ondergebracht worden bij pleeggezinnen hoe beter. Daar hebben ze dan grip op.
Als een uithuisplaatsing met een foutief opgesteld rapport moet worden bewerkt, dan klopt het niet.

De juiste feiten?

Alles zou toch gebaseerd moeten zijn op de juiste feiten die dan door de rechter getoetst worden. De rechter heeft hier echter te weinig tijd voor. Ook luistert hij meer naar de Raad voor  Kinderbescherming dan naar de ouders. (Deze mogen soms zelfs niets zeggen). Een rechter zou er op moeten kunnen vertrouwen dat hij de juiste informatie krijgt en dan ook alle informatie. Er wordt namelijk ook bewust informatie achter gehouden als dit niet in het straatje van jeugdzorg past. Als je een tegenrapport schrijft waar je in weerlegd wat er gezegd wordt door de Raad voor de Kinderbescherming, dan mag je van geluk spreken als het als een bijlage bij de papieren van de rechter wordt toegevoegd.

Hoorzitting

Tijdens de hoorzitting moet je je dan verdedigen en bewijzen dat het niet klopt wat de Raad voor Kinderbescherming in het rapport heeft gezet. De Raad voor de Kinderbescherming hoeft haar rapport niet te bewijzen. De rechter heeft daarom een moeilijke positie, want hij moet dan uitzoeken wie er nu liegt. Hij zal dan altijd geneigd zijn te kiezen voor de Raad voor de Kinderbescherming. Waarom zouden zij immers liegen? Van een onpartijdige rechtspraak zoals verwoord in artikel 6 EVRM is geen sprake. Ouders, maar ook kinderen staan feitelijk met lege handen in procedures waarbij de Raad voor de Kinderbescherming of bureau Jeugdzorg de verzoekende partij is.

Maatschappelijk werkster

De rechterlijke macht hecht meer waarde aan rapporten welke gebaseerd zijn op een persoonlijke visie van een maatschappelijk werkster, waar geen gedegen onderzoek aan ten grondslag ligt en waar feiten en omstandigheden niet op waarheid zijn onderzocht, dan aan de bewijzen welke ouders of anderen in een dergelijke casus aandragen.

De pers

Als door de pers aan Jeugdzorg om reactie wordt gevraagd, dan hoor je altijd. “Ik sta in voor de gezinsvoogden. Zij doen dit allemaal in het belang van het kind. Zij zijn mensen die het met liefde doen. Het kind staat bij ons centraal. Als je dan een besluit moet nemen die de ouders niet leuk vinden, dan krijg je natuurlijk verzet. Maar als wij een kind uit huis plaatsen, dan wordt dit altijd getoetst door een rechter.” De rechter is inderdaad een goed toetsingsorgaan in onze Staat, maar als de rapporten die worden opgemaakt niet deugen en vol verkeerde constateringen of hypothesen staan, dan kan een rechter niet toetsen. Het is dramatisch dat ouders zich hier niet tegen kunnen verweren. Ze worden dan radeloos.

Meer dan 100 verhalen

Ik dacht niet dat dit kon gebeuren in ons Nederland. Ik denk niet dat wij zonder Jeugdzorg moeten komen te zitten, maar ik vraag mij af of het op deze manier moet. Jeugdzorg luistert niet naar de ouders, maar alleen naar diegene die een signaal afgeeft naar de Raad voor de Kinderbescherming. Ik heb al meer dan 100 verhalen van ouders die hun verhaal aan mij hebben gemaild of mij deze hebben verteld. Ik heb ouders aan de lijn gehad die radeloos waren. Er is zelfs een organisatie die zorg draagt voor vluchtelingen. Mensen vluchten naar het buitenland om onder de jeugdzorg vandaan te komen. Ook worden mensen monddood gemaakt. Ze mogen niet naar de media, omdat dit niet ten goede zou komen aan hun kind.

Dwaalspoor

Het lijkt wel of de jeugdzorg de rechter op een dwaalspoor wil brengen en verdraaien van de waarheid niet schuwt, om koste wat het kost hen te bewegen een OTS of een UHP uit te spreken. Op deze manier krijgen zij zekerheid en controle over het kind en de ouders. De ouders komen in de tang van Jeugdzorg of WGS en worden verplicht te doen wat zij zeggen, zonder overleg en wederhoor van de ouders. De rechten van het kind worden hier geschonden. Ieder kind heeft namelijk het recht om bij hun ouders op te groeien.

Als Jeugdzorg meer professionaliteit ten toon zou spreiden, dan zouden zij het OTS helemaal niet nodig hebben. Zij zouden dan worden geaccepteerd door de ouders. Dan is er een betere begeleiding mogelijk dan wanneer er gedreigd wordt met OTS of zelfs uithuisplaatsing. Je schiet dan je doel voorbij. De vertrouwensrelatie wordt verbroken.

Toetsingsorgaan

Ik zou ervoor pleiten dat er een toetsingsorgaan komt, die altijd de bevindingen van de Raad voor de Kinderbescherming toetst. Een orgaan dat onafhankelijk is ten opzichte van de jeugdzorg. Hun bevindingen moeten dan ook bindend zijn. Ook moet het verplicht worden dat er een breed onderzoek plaats vindt, alvorens een kind uit huis wordt geplaatst. Dit brede onderzoek houdt in dat veel mensen worden gehoord in de omgeving van het kind. Ouders, grootouders, familie, gezin, scholen, verenigingen. Het liefst iedereen waar kind en ouders mee te maken hebben. Hun uitspraken moeten door de rechter worden getoetst op juistheid. Waarom zou hij deze mensen niet zelf horen op de rechtbank?  OTS moet niet gebruikt worden als sanctie of als verzekering om iets te kunnen zeggen over het kind. Het zou goed zijn dat bij OTS de ouders een vertrouwensman of vrouw krijgen toegewezen die niet in hetzelfde kantoor zit als de gezinsvoogd. Iemand die er voor de ouders is en die dus ook hun belangen behartigt. (soort advocaat maar dan ook met pedagogische kennis).

Bij familie geplaatst worden

Ouders worden nu aan hun lot overgelaten en alles gaat om het belang van het kind. Er moet eerst een onderzoek hebben plaats gevonden of het kind niet bij familie geplaatst kan worden. Er moeten dan duidelijke redenen zijn waarom dit niet zou gebeuren. Kinderen zijn toch het beste af in de eigen familie. Het kind wordt geheel uit de familie gehaald. Grootouders hebben het nakijken.

Hun kleinkind kunnen zij alleen zien bij gratie van de gezinsvoogd. Het moet niet mogen dat een instantie die mensen begeleidt met een verstandelijke beperking, in hun protocol heeft staan dat als cliënten een kind krijgen, dit altijd aan de Raad voor de Kinderbescherming moet worden gemeld. Zorg ervoor dat dezelfde instanties de ouders begeleiden en als het echt verkeerd gaat, dan kan nog altijd de RvdK worden gewaarschuwd.

Angst

De angst voor vervolging als het mis gaat, moet bij de gezinsvoogden worden weggenomen. Als je drijfveer angst is, dan is dit nooit goed. Men moet zich zeker gaan bezinnen op het zogenaamde Savanna-effect.

Er zal zeker niet voldoende boven tafel komen, als de minister zou navragen bij jeugdzorg. Dit omdat zij zullen blijven vinden alles te doen in het belang van het kind. Er zou een onafhankelijke commissie moeten komen om dit machtsmisbruik te onderzoeken. Een parlementair onderzoek naar de werkzaamheden van Jeugdzorg en WGS zou beter zijn, omdat dan iedereen onder ede uitspraken moet doen.

Pastoor R. Schols
(contactgegevens bekend bij Jeugdzorg Dark horse)

(jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl / 11.09.2012)

India committed to Palestinian cause: President

On: By: KhamakarPress

New Delhi, Sep 11 — India has always considered the conflict in West Asia to be political and to be resolved peacefully while consistently supporting the Palestinian cause, President Pranab Mukherjee said Tuesday.

“India has always considered the conflict in West Asia to be political in nature and believes it cannot be resolved by force… India has been consistent and persevering in its commitment to the Palestinian cause,” Mukherjee said at a state banquet he hosted in honour of visiting the Palestinian President Mahmoud Abbas, who is also chairman of the Palestinian Liberation Organisation.

“India wishes to see your realisation of a State of Palestine, with East Jerusalem as its capital, existing within secure and recognised borders side by side and in peace with Israel,” he said.

According to President Mukherjee, India’s commitment to Palestine was given voice by none less than Mahatma Gandhi in the days of India’s struggle for Independence.

“As early as in 1936, ‘Palestine Day’, to mark our solidarity, was observed in India,” he said, adding: “We were the first country outside the Arab world to recognize the Palestine Liberation Organization, in 1975, as the sole and legitimate representative of the Palestinian people.”

“In the United Nations, the Non Aligned Movement, and in other international fora, India has always supported the Palestinian people in pursuing their legitimate aspiration for a sovereign, independent and viable state,” said Mukherjee.

Abbas, who is on a state visit, earlier inaugurated the new Palestinian embassy building here.

(india.nydailynews.com / 11.09.2012)

Egypt protesters tear down US embassy flag

On: By: KhamakarPress
Demonstrators in Cairo tear down the Stars and Stripes at the US embassy and replace it with Islamic flag.

Protesters destroy an American flag pulled down from the US embassy in Cairo on Tuesday
Thousands of Egyptian demonstrators have torn down the Stars and Stripes at the US embassy in Cairo and replaced it with an Islamic flag on the annniversary of the September 11, 2001, attacks in the US.

Nearly 3,000 demonstrators, most of them hardline Islamist supporters of the Salafist movement or football fans, gathered at the embassy in protest over a film deemed offensive to the Prophet Muhammad which was produced by expatriate members of Egypt’s Christian minority resident in the United States.

A dozen men scaled the embassy walls and one of them tore down the US flag, replacing it with a black one inscribed with the Muslim profession of faith: “There is no God but God and Mohammed is the prophet of God.”

Demonstrators also daubed part of that slogan – “There is no God but God” – on the walls of the embassy compound.

Asked whether the flag the protesters hoisted on the anniversary of the killing of nearly 3,000 people in Washington, New York and Pennsylvania was that of the Al-Qaeda movement culprits, a US state department official said she thought not.

(www.aljazeera.com / 11.09.2012)